شعر معروف و قدیمی "روی نیازم کجاست" را شنیده اید،
و دل و جان را با مضامین عالی آن مصفا نموده اید،
اما شاعر این شعر چه کسی است و از کدام دلِ سوخته نشأت گرفته است؟
خوب است بدانیم این شعر از سروده های زیبای استاد حجةالاسلام والمسلمین حسین انصاریان می باشد.
و "دیوان مسکین" نیز که اخیراً به زیور طبع آراسته شده در بردارنده ی غزلیات، مثنویات، مناجات،
مدایح، مراثی و دوبیتی های عرفانی استاد انصاریان است.
روی نیازم کجاست، سوی حسین است و بس
قبله ی قلبم کجاست کوی حسین است و بس
سلسله ی عشق را سلسله جنبان خداست
سلسله ی عشق چیست؛ موی حسین است و بس
دیدن وجه خدا گر که تو را آرزوست
وجه خدا ای عزیز روی حسین است و بس...
...
بوی بهشت خدا از حرمش می وزد
بوی بهشت خدا بوی حسین است و بس
رحمت و لطف و کرم، مهر و وفا و صفا
بخشش و جود و عطا؛ خوی حسین است و بس
هر که امانش دهند روز جزا از عذاب
از برکات دم و هوی حسین است و بس
کوثر و حوض بهشت، زمزم و هم سلسبیل
اندکی از قطره ی جوی حسین است و بس
آنکه بُوَد طالب دیدن وجه خدا
گو که مرادت چو من روی حسین است و بس
می طلبد هر کسی امن و امان از عذاب
حصن امان خدا کوی حسین است و بس
حُسن خدا را عیان کس نتوانست دید
آینه ی حُسن حق روی حسین است و بس