اولین جنگی که در دوران زمامداری امیرالمؤمنین علی (ع) اتفاق افتاد، جنگ جمل بود.
لشکر علی (ع) در این نبرد پیروز شد و جنگ خاتمه یافت.
یکی از اصحاب حضرت که در جنگ شرکت داشت، گفت:
دوست داشتم برادرم اینجا بود و می دید چگونه خداوند شما را بر دشمن پیروز نمود،
او نیز خوشحال میشد و به اجر و پاداش نایل میگشت.
امام (ع) فرمودند: آیا قلب و فکر برادرت با ما بود؟
گفت: آری!
امام (ع) فرمودند: بنابراین او نیز در این جنگ همراه ما بوده
است.
آنگاه افزودند: نه تنها ایشان بلکه آنها که در صلب پدران و در رحم مادرانشان هستند،
اگر در این نبرد با ما هم فکر و هم عقیده باشند، همگی با ما هستند
که به زودی پا به جهان گذاشته و ایمان و دین به وسیله آنان نیرو
میگیرد.
( بحار الانوار: ج 32 ص245 و ج 100 ص96 )