لحظه‌ای که به سهولت می‌توان اخلاص را تجربه کرد؛
در محبت اهلبیت(ع) است؛
به ویژه روضه امام حسین علیه السلام...
اهلبیت(ع) در این شرایط یک فرصت استثنایی هستند
که حتی آدم‌های خودخواه هم می‌توانند اهلبیت(ع) را دوست داشته باشند.
دلیلش هم این است که محبت به ائمه اطهار (ع) آدم را می‌سوزاند
و در اوج محبت است که دیگر خودت نیستی و فقط او هست.
آن لحظه‌ای که به سهولت می‌توان اخلاص را تجربه کرد در محبت اهلبیت(ع) است.
این مطلب را در روضه‌ها و مظلومیت‌های اهلبیت(ع) می‌توانی تجربه کنی
که دیگر برای خودت نیستی و برای دیگری می‌سوزی.
اگر در این حال به تو بگویند که این عزاداری، پاداش و اجر هم دارد،
می‌گویی: من به دنبال پاداش نیستم. من نیامده‌ام چیزی را تصاحب کنم.
من می‌خواهم برای او باشم، برای حسین(ع) و بچه‌های حسین(ع)...
(برداشتی از استاد پناهیان، بیان معنوی)