حبیبی یا محمد...

مدت زمان: 2 دقیقه 5 ثانیه

صلوات...

دلم به یاد تو امشب لبالب از شور است              تو کیستی که حریمت چو کعبه مشهور است؟

تا نام تو برده می‏شود، چراغ‏ های صلوات، در جان لحظه‏ ها فروزان می‏شوند. تا فضیلتی از تو گفته می‏شود، دل‏ها از بوی گل محمدی زنده می‏شوند. یاد نویدبخش تو، درب‏های صبح را به رویِ ما می‏گشاید. قرآن تو، نزدیک‏ترین راه رهایی است و نهج‏ الفصاحه‏ ات، پاک‏ترین مبحث بندگی.
قرآن، معجزه‏ ای است که از دست‏های روشن تو به ما رسید و مرهمی شد بر داغ‏های همه روزه بشریت.
دنیا، شاداب و جوان می‏ماند؛ اگر سطری از اندرزهای تو را به کار بندد؛ همچنان‏که منبر و مسجد و مأذنه از ذکر و نام تو فعال مانده‏اند.
تو را نشناختیم
یا رسول اللّه‏ صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله ، تو را نشناخته‏ ایم و فقط می‏ دانیم که نامت بر همه کائنات ترجیح دارد. چگونه می‏ توان شعاع دایره خوبی‏ هایت را ترسیم کرد؟ «مدینه» با آن عظمتش، هیچ‏ گاه ادعا نمی‏ کند که تو را شناخته است.
یا نبی اللّه‏ صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله ! مگر می‏ توان بر سنت شریف تو بوسه نزد؛ حال آنکه پاسخ‏گوی تمام نیازهای روز است؟! این درست که تو را نشناخته‏ ایم، اما همه هستی ما از احترام به نامت می‏ گوید که بیت بیت، قصیده‏ های روشن در دل‏ها می‏ کاری و نور می‏ پاشی در چشم‏ های خاک.