«شهادت» را نه برای فرار از مسئولیت اجتماعی، و نه برای راحتی شخصی میخواهم،
بلکه از آنجا که شهادت در رأس قله ی کمالات است و بدون کسب کمالات «شهادت» میسر نیست،
با تقاضای شهادت از خدا در حقیقت میخواهم که وجودم سرتاسر خدایی شود،
و با کشته شدنم در راه دین اسلام و خدا بر ایمانم و طاقت و پایمردی ام در راه دین،
و بر عشق پاکم به او مهر قبولی بزند...
زندگی اگر تلاش برای شهید شدن باشد میشود بندگی
والا غیر از این هر چه باشد دست و پا زدن در مرداب غفلت است
والا غیر از این هر چه باشد دست و پا زدن در مرداب غفلت است
والا غیر از این هر چه باشد دست و پا زدن در مرداب غفلت است
والا غیر از این هر چه باشد دست و پا زدن در مرداب غفلت است
والا غیر از این هر چه باشد دست و پا زدن در مرداب غفلت است
والا غیر از این هر چه باشد دست و پا زدن در مرداب غفلت است
-------------------------------------------------------------
*پس تا لحظه ی مرگ، شهیدی زنده باش!
از میــان مـــؤمنــان، مــــردانـــی
هستنــــد کـــه بــه آنـچـــه بــا
خـــدا عـهـــد بسـتـنــد صــادقــانــه
وفـــا کــردنــد بــرخــی ازآنــان
بــه شهـــادت رسیــدنــد و
بــرخــی از آنهـــا در انـتـظــارنــد
و هـــرگــــز تغییــری در عهـــد
و پیمـــان خــود نــداده انـد.
(احزاب آیه 23 )
خوشا به حال آنان که پروازشان اسیر هیچ قفس نشد و هیچ بالی اسیر پروازشان نساخت.
خوشا به حال آنان که از رهایی رهیدند و بال، وبال جانشان نشد.
خوشا به حال آنان که...
خوشا به حال ما، اگر شهید شویم...
اللهم ارزقنا...
پنچ دقیقه قبل از اینکه برم یک نفر اومد کنارم نشست و گفت: آقا یه خاطره برات تعریف کنم؟
گفتم: بفرمائید!
عکسی به من نشون داد، یه پسر نوزده – بیست ساله‌ای بود،
گفت: اسمش «عبدالمطلب اکبری» است، این بنده خدا زمان جنگ مکانیک بود
و در ضمن ناشنوا هم بود. عبدالمطلب یک پسرعمویی هم به نام «غلامرضا اکبری» داشت
که شهید شده. غلامرضا که شهید شد، عبدالمطلب سر قبرش نشست
و بعد با زبون کر و لالی خودش با ما حرف می‌زد، ما هم گفتیم: چی می‌گی بابا؟
دریافت
دریافت