عطش بقیع...

بعد از تو

عطشِ بقیع خوابید

حالا تو را هم دارد در دلش...
 یعنی می شود

دل ما هم شود بقیع؛

پر از امام و حرم مادری!

 

25 شوال سالروز شهادت رئیس مذهب شیعه امام جعفر صادق (ع) تسلیت باد.

 

غربت بی نهایت بقیع...

از صفای ضریح دم نزنید
حرفی از بیرق و علم نزنید

گریه های بلند ممنوع است
روضه که هیچ، سینه هم نزنید
 
کربلا رفته ها! کنار بقیع
حرفی از صحن و از حرم نزنید

زائری خسته ام نگهبانان!
به خدا زود می روم نزنید

زائری داد زد که نامردان!
تازیانه به مادرم نزنید
...

غربت ما بدون خاتمه است
مادر ما همیشه فاطمه است...

(مجید تال)

به ضریح گمشده سر نهم...

نفسی به خون جگر زدم که لبی به مرثیه واکنم
به ضریح گم شده سر نهم، شب خویش وقف دعا کنم

نه ملازمی و نه همدمی مگر آنکه در شب بی‌کسی
چو شهید کوفه به چاه غم، پر و بال گریه رها کنم

به خدا که شمع شکسته‌ای به بقیع جان من آورید
که به آستانه ی «مجتبی» همه زخم کهنه دوا کنم

غم «مجتبی» کشدم به خون که غریب خانه خویش بود
و من این ترانه ی غرق خون به کدام واژه ادا کنم

من و حضرت تو شکسته دل که اگر عدو زندت به تیر
به فدای پیکر پاک تو دل خویش نذر بلا کنم

اگر از غم تو نفس زنم، همه اشک و آتش و خون شدم
بکشم به خون همه را چنان که مدینه، کرب و بلا کنم

تو به خلق و خلقت احمدی، تو صور آل محمدی
غم کربلای دگر شود چو زبان به زخم تو واکنم

تو جگر دریده‌ای و غمین، من و داغ لحظه ی آخرین
به چه روی زینب (س) خسته را به عیادت تو صدا کنم

نه شهید فتنه ی اشعثی که تو خود بهانه ی مبعثی
و من بریده زبان که‌ام که ثنای تو به سزا کنم؟

منم آنکه دردِ سرآمدم، که مرید آل محمدم
به سخاوت حسنم که جان به فدای آل عبا کنم
(غلامرضا کافی)