قال الامام الرضا علیه السلام:
مَنْ زارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ (ع) بِشَطِّ الْفُراتِ
کانَ کَمَنْ زارَ اللهَ فَوْقَ عَرْشِهِ
امام رضا علیه السلام:
هر کس قبر امام حسین علیه السلام را در کرانه ی شطّ فرات در کربلا زیارت کند
همانند کسی است که خداوند متعال را بر فراز عرش زیارت کرده است.
«مستدرک الوسائل، ج 10، ص 250، ح 38»
علامه طباطبایی هر ساله به مشهد مشرف میشد حتی در پنج شش ماه آخر عمر با همه
کسالتی که داشت به مشهد مشرف شد. یکی از بستگان نزدیک ایشان میگفت:
«با آغوش باز با آن کهولت سن و کسالت، جمعیت را میشکافت و با علاقه ضریح را
میبوسید و توسل میجست که گاهی به زحمت او را از ضریح جدا میکردیم...»
حتما قرار شاه و گدا هست یادتان
آری همان شبی که زدم دل به نامتان
مشهد٬ حرم٬ ورودی باب الجوادتان
آقا دلم عجیب گرفته برایتان...
آقای دلهای بی قرار! انگار خوانده ای مرا...
بر شانه های ضریحت تا می گذارم سرم را
انگار می گیری از من غوغای دور و برم را
حرفی ندارم به جز اشک، نه حاجتی نه دعایی
دست شما می سپارم این چشم های ترم را
عطر هوای رواقت، آهنگ هر چلچراغت
نگذاشت باقی بماند بغضی که می آورم را
حتی اگر دانه ای هم گندم برایم نریزی
جایی ندارم بریزم جز صحن هایت پرم را
هر بار مشهد می آیم، انگار بار نخست است
هی شوق دارم ببینم گلدسته های حرم را
( بشری موحد )