امام جعفر صادق(ع) می‌فرمایند:
«هر کس به دنبال دنیا باشد، و مادیات را طلب کند، دچار عُجب می‌شود.»
عُجب به معنای به خود بالیدن است. به خود بالیدن غیر از کبر است
که معمولا در عبادات به وجود می‌آید.
حال اگر کسی به دنبال دنیایی که مورد احتیاج نیست برود و به آن وابستگی پیدا کند،
برایش حالت عجب پیدا می‌شود و به خود می‌بالد.
«و هرکس به دنیا رکون کند، غفلت بر او سوار می‌شود»
به تعبیر دیگر این شخص مرکبِ غفلت می‌گردد، یعنی غفلت بر او احاطه پیدا خواهد کرد.
این مطلب ریشه قرآنی دارد که در سوره یونس آیه 7 آمده است:
کسانی که لقای ما را نمی‌خواهند و به زندگی دنیا راضی شدند، یعنی کسانی که
خدا را نپسندیدند و دلشان به دنیا خوش شد و به دنیا رکون پیدا کردند،
اینها از آیات ما غافلند. (1)
1- رسائل بندگی، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی، ص 204