1- خورشید، مرکز منظومه شمسی است حتی اگر پشت ابر باشد. امام زمان(ع) هم قلب عالم امکان و خورشید عالم معناست حتی اگر غایب باشد.
2- در هر صورت نور وجود و علم و هدایت حضرت به خلق میرسد همانگونه که نور خورشید از پس ابر به زمین میرسد.
3- همانگونه که وقتی خورشید پشت ابر است مردم انتظار بیرون آمدنش را میکشند، غیبت امام عصر به انسانها حالت انتظار میبخشد و حالت انتظار، سازنده است.
4- منکر وجود حضرت مانند منکر وجود خورشید است هنگامی که پشت ابر پنهان گشته و این جز دیوانگی و حماقت نیست!
5- گاهی پشت ابر رفتن خورشید برای مردم نافعتر است. حجت خدا هم گاهی اگر غایب باشد برای مردم منفعتش بیشتر است؛ مثلا منافقین و معاندین شناخته میشوند، مانند هنگامی که مسئول ناصالحی بر مسند امور تکیه زند. چرا که این امر موجب میشود پرده از چهره واقعیاش برداشته شود.
6- خورشید، پشت ابر هم که باشد نفعش برای همه عموم است حتی کسی که کور باشد، چرا که از حرارت خورشید بهره میبرد. حضرت هم نفعش به همه میرسد حتی کوردلان، چون دارای رحمت رحمانی نیز میباشد؛ پس راه هدایت صددرصد بر ایشان بسته نیست.
7- شعاع نور خورشید حتی اگر پشت ابر باشد به اندازه راههای نفوذ خانهها وارد آنها میشود، هر مقدار روزنه و پنجره بیشتر و بزرگتر باشد و موانع و پردهها کمتر، نور بیشتر وارد خانه میشود. نفوذ نور وجود حضرت حجت(عج) نیز در جان آدمیان چنین است.
8- ابر موجب میشود کسانی که آمادگی مستقیم خورشید را ندارند اگر میخواهند آن را ببینند خود را مجهز و آماده کنند، غیبت هم این فرصت را به انسانها میدهد.
9- هیچگاه ابر یک دفعه از روی خورشید کنار نمیرود بلکه خروج خورشید از پشت ابر تدریجی است، ظهور امام زمان هم تدریجی است. پس ظهور اصغر و ظهور اکبر- چنانکه بعضیها میگویند- واقعیتی ندارد. هر چه موانع، بیشتر کنار رود حضرت بیشتر جلوه میکند تا جایی که تمام رخ ظهور فرماید.
10- هوای ابری غمگین است، دل انسان میگیرد، خصوصا دل غریبها و ستمدیدهها. هوای ابری عشقساز است، عشق را در وجود عاشق شعلهور میسازد. غیبت امام زمان نیز همچون هوای ابری عشقساز دلباختگان کویش است، و جان آنها را در فراقش میگدازد. نقطه اوج این واقعه در عصرهای جمعه کاملا مشهود است.
11- خورشید در پشت ابر، خودش مقصر نیست بلکه شرایط جوی، ابر را جلوی خورشید آورده است. امام زمان هم در غیبتش مقصر نیست، اعمال ما باعث غیبت وجود حضرت شد.
12- خورشید سبب حیات در زمین است حتی اگر پشت ابر باشد یا شب باشد. امام زمان(عج) واسطه فیض بین واجبالوجود و ممکنالوجود است: «این السبب المتصل بین الارض و السماء؟». او به اذن خداوند باعث حیات جمادی، نباتی، حیوانی، انسانی و جن و ملک شده است. او پناه جهانیان در همه ناگواریها است. به واسطه آن حضرت باران میبارد و رحمت رحمانی خداوند بر همه جهان گسترده شود. و اگر او نبود زمین برکات خود را حبس کرد و امکان حیات در جهان ممکن نبود، همانگونه که اگر خورشید نبود زندگی در این کره خاکی غیرممکن میشد.
اما نکته خاص و کلیدی راجع به حدیث نبوی این است که موقعیت همه نسبت به خورشید یکسان نیست گرچه در بسیاری از موارد مشترک هستند، از طرفی پشت ابر بودن خورشید منافاتی با حرکت به سمت آن و استفاده بیشتر از نور و گرمایش ندارد؛ یعنی مرید واقعی آن حضرت اگر همت کند و توفیق الهی شامل حالش شود میتواند به سمت آسمان ولایت حرکت کند و شاید اگر مورد عنایت و نظر ایشان واقع شود از ابرها عبور کند و بیواسطه شاهد وصل را در آغوش بگیرد. چنانکه حتی در بعضی روایات به این امر ترغیب شده است.
پست مفیدی بود ؛ خوشحال می شم از آخرین مطلب سایت من دیدن کنی .
عنوان مطلب : جاینت ، هشتمین شگفتی جهان
اگر تونستی نظرت را هم بگو !