پیاده می آیند پیاده، از راه های دور...

گفت: تا پیاده نروی نمی توانی درک کنی.

گفتم: چه چیزی را ؟

گفت: ذره ای از شوق زینب برای زیارت دوباره ی برادر را...

جا مانده دلی...

برای زوار اربعین؛ شاید که نگاهی به دلهای جامانده به زیر پا هم بیندازند...

مزد چل روز پریشانی نایت زائر؛
از میان همه کردند جدایت زائر

دست ارباب خودش دوخته بر قامت تو
خلعت نوکری خویش برایت زائر

بی سبب نیست خدا هم به شما مینازد
حضرت فاطمه کرده ست دعایت زائر

آهسته قدم بزن، خدا می داند
جا مانده دلی به زیر پایت زائر

این ذکر «حسین حسین» مرا خواهد کشت
مستانه بخوان، جان به فدایت زائر

با حسین علیه السلام....

دستخطی از استاد مرتضی آقاتهرانی در سفر زیارتی کربلا:

آیا خبر داری که مهدی صاحب الزمان ارواحنا فداه وقتی به کعبه تکیه کند خود را به حسین

علیه السلام معرفی می کند...

متن زیر که توسط استاد آقا تهرانی در شهریورماه 1390در کربلای معلّی نگاشته شده است

بازنشر می شود. إن شاءالله ما هم به زودی مسافر کربلا شویم...

بسم الله الرحمن الرحیم

در کربلاییم!
در علم منطق گفته اند که «معرَّف از معرِّف اجلی باشد.»
اگر خواستی کسی را معرفی کنی، به چیزی و یا کسی معرفی کن که شناخته تر باشد. و گرنه اگر او برابر و یا کمتر باشد که این معرفی نخواهد بود، بلکه ابهام به حال خود باقی است.
آیا خبر داری که مهدی صاحب الزمان ارواحنا فداه وقتی به کعبه تکیه کند خود را به حسین علیه السلام معرفی می کند. چرا که حسین علیه السلام از مهدی شناخته شده ترند. فریاد امام ما این است:
«الا یا اهل العالم! انا الامام المنتظر، انا بن من قتل عطشانا»
آگاه باشید ای اهل! من امام مورد انتظارم، من پسر آن عزیزی هستم که تشنه شهید شد.
آیا خبر داری که زیارتش بر همگان واجب است. کافی است که استطاعت داشته باشی، این جا جای بحث علمی نیست. اما در کامل الزیارات فراوان روایاتی است که چون حج بیت الله الحرام زیارت امام ما واجب دانسته شده و بزرگانی چون فیض کاشانی فتوا به وجوب زیارت به شرط استطاعت داده اند و این درست است.

کربلای معلّی
یا حسین با ما باش که همیشه با توئیم
مرتضی
1390/06/25
جمعه روز ظهورت آقا