ندیدم آینه ای چون لباس خاکی ها
همان قبیله که بودند غرق پاکی ها
به عشق زنده شدن، « عِند ربّهم» بودن
شده ست حاصل آنان ز سینه چاکی ها
دلیل غربتشان اهل خاک بودن ماست
نه بی مزار شدن ها، نه بی پلاکی ها
به آسمان که رسیدند رو به ما گفتند :
زمین چقدر حقیر است، آی خاکی ها!
(سید جواد شرافت)